Obecnie głównym źródłem surowca, z którego są produkowane pellety, brykiety i inne pochodne są uprawy wierzby energetycznej. Coroczny wzrost zapotrzebowania na ten typ biomasy wymusił na jej producentach dywersyfikację źródeł, co zaowocowało zwiększająca się liczbą plantacji wierzby energetycznej i innych roślin cechujących się szybki rocznym przyrostem.

Wartość energetyczna (opałowa) biomasy

Współczynnik ten dla paliw stałych waha się zależnie od stopnia jego wilgotności i wynosi:

• 6-8 GJ/t dla biomasy o wilgotności 50-60%
• 15-17 GJ/t dla biomasy o wilgotności 10-20%
• 19 GJ/t dla biopaliw całkowicie wysuszonych (EC BREC).

Biopaliwo	Wilgotność %	Wartość energetyczna MJ/kg	Gęstość kg/m3	Zawartość popiołu % s. m.
zrębki	20-60	6-16	150-400	0,6-1,5
pelety	7-12	16,5-17,5	650-700	0,4-1,0
słoma żółta	10-20	14,3	90-165	4,0
słoma szara	10-20	15,2	90-165	3,0
drewno kawałkowe	20-30	11-22	380-640	0,6-1,5
kora	55-65	18,5-20	250-350	1-3

Drewno kawałkowe to:

• pozostałość (ok. 2%) drewna konstrukcyjnego, przycinanego na wymiar, bądź też
• odpad z produkcji przycinanych na wymiar półwyrobów (np. fryzów), lub
• materiał nie spełniający norm półwyrobu (stanowi nawet do 50% przerabianego drewna)
• jego wartość opałowa wynosi 11-22 MJ/kg, wilgotność – 20-30%, a zawartość popiołu 0,6-1,5% suchej masy
• zawiera minimalne ilości kory

Trociny stanowią około 10% drewna przerabianego w tartakach. Są także produktem ubocznym skrawania, frezowania itp. w zakładach bardziej zaawansowanej obróbki drewna. Oczyszczone z drewna kawałkowego stanowią cenne paliwo i mogą być wykorzystywane w kotłowniach. Poziom wilgotności trocin jest zróżnicowany i waha się od 6-10% do 45-65% dla trocin z niedawno ściętego drzewa. Przy wilgotności 5-15% zawartość popiołu wynosi mniej niż 0,5%. Wady trocin to trudności związane z magazynowaniem, skłonność do zaparzania (trociny bukowe) i podatność na zawilgocenia. Z uwagi na te słabe punkty trociny powinny być spalane w pierwszej kolejności.

Wióry są, podobnie jak trociny, produktem ubocznym przemysłu drzewnego, powstającym podczas skrawania i frezowania. Cechą charakterystyczną wiórów jest niska wilgotność (5-15%). Zawierają niewielką ilość zanieczyszczeń.

Zrębki drzewne to rozdrobnione drewno w postaci długich na 5-50 mm ścinków o nieregularnych kształtach. Są produkowane:

• podczas pierwszego trzebienia drzewostanów, wierzchołków i innych pozostałości po wyrębach,
• podczas obrabiania kłód w tartakach,
• na szyborosnących plantacjach wierzby,
• z odpadów drzewnych w dużych zakładach przetwarzających drewno.

Wartość opałowa zrębków wynosi 6-16 MJ/kg, wilgotność 20-60%, a zawartość popiołu, którą zwiększa ewentualne zanieczyszczenie kamieniami, glebą i piachem stanowi od 0,6 do 1,5% suchej masy. Zrębki są doskonałym paliwem dla kotłów, wykorzystuje się je również do produkcji płyt wiórowych i jako topnik w hutnictwie. Wadą tego paliwa jest wrażliwość na zmiany wilgotności powietrza i podatność na choroby grzybowe. Długo magazynowane zrębki powinny być co jakiś czas przewracane.

Kora to wartościowy pod względem energetycznym odpad przemysłu drzewnego, stanowiący od 10 do 15% masy pozyskiwanego drewna. Jej wartość opałowa wynosi 18,5-20 MJ/kg, wilgotność 55-65%, a zawartość popiołu, który ma tendencję do żużlowania stanowi 1-3% suchej masy. Część kory zostaje podczas obróbki drewna przetworzona na trociny. Korę przed podaniem do kotła z podajnikiem ślimakowym należy poddać zrębkowaniu w rębaku z górnym zasypem, zrębkowanie kory przebiega jednak szybko i pochłania niewielkie ilości energii.

Paliwo uszlachetnione, czyli brykiet i pelety cechuje się wysoką wartością opałową, za którą odpowiada niska wilgotność i małą objętością, związaną z dużym ciężarem właściwym. Zaletą brykietu i pelet to ich jednolita wielkość, ułatwiająca wykorzystanie.


Źródło: Artykuł opracowany w oparciu o informacje zawarte na stronie http://www.biomasa.org/